wrzesień 3, 2020

W hołdzie żołnierzom Zrzeszenia WiN

W 75. rocznicę utworzenia  Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” przed Pomnikiem Ofiar Komunizmu przy ul. Anstadta, naprzeciwko dawnej siedziby gestapo i Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, gdzie dziś znajduje się XII Liceum Ogólnokształcące, odbyły się uroczystości przygotowane przez oddział łódzki Instytutu Pamięci Narodowej.

Po przedstawieniu historii organizacji na naszym terenie i prezentacji najnowszej publikacji IPN oraz okolicznościowej monety wybitej przez Narodowy Bank Polski, przedstawiciele władz miasta i instytucji złożyli pod pomnikiem kwiaty i zapalili znicze. Łódzkie Kuratorium Oświaty reprezentował wizytator Michał Andrzejczak.

2 września 1945 roku powołano do życia Zrzeszenie „Wolność i Niezawisłość” (WiN). Była to największa organizacja o charakterze niepodległościowym działająca na terytorium Polski po zakończeniu II wojny światowej. Utworzona na bazie struktur rozwiązanej Armii Krajowej miała charakter cywilno – wojskowy. Odwoływała się do tradycji Polskiego Państwa Podziemnego, sprzeciwiając się sowietyzacji Polski. Członkom Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”, których w szczytowym momencie było ok. 30 tysięcy, przyszło zapłacić wysoką cenę za swoje zaangażowanie. Ścigał ich komunistyczny aparat represji. Tysiące zostało zamordowanych lub trafiło do więzień. Ostatnim prezesem Zarządu Głównego WiN był płk. Łukasz Ciepliński „Pług”. Aresztowany w listopadzie 1947 r. i stracony 1 marca 1951 r. w więzieniu mokotowskim strzałem w tył głowy, wraz ze swoimi najbliższymi współpracownikami.

Na cmentarzu w Siedlcu w powiecie łęczyckim, w ubiegłym roku pochowano Józefa Domańskiego ps. „Znicz”, żołnierza Zrzeszenia WiN, którego szczątki odnaleziono w listopadzie 2014 r. podczas prac poszukiwawczo-ekshumacyjnych ofiar terroru komunistycznego na cmentarzu w Lublinie. Był to pierwszy pochówek żołnierza wyklętego na terenie województwa łódzkiego. Pochodzący spod Łęczycy „Znicz”, żołnierz oddziałów Józefa Struga „Ordona” i Edwarda Taraszkiewicza „Żelaznego”, został skazany w 1952 r. na śmierć przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Lublinie. Wyrok wykonano 12 stycznia 1953 r. w więzieniu na Zamku w Lublinie.